Zaterdag 5 september wordt bij Schröder met een reünie het 90-jarig bestaan gevierd. De dansschool werd opgericht in 1925 door Wim en Mies Schreuder. Nu wordt de vierde generatie klaargestoomd om dit prachtige familiebedrijf voort te zetten. De familie en het bedrijf zijn voor mijn ontwikkeling, zowel als mens als ondernemer, van onschatbare waarde. De diepe vriendschap met Wim en Jacqueline hebben mij al op jonge leeftijd in staat gesteld om een blik te werpen achter de schermen. In een bedrijfstak waar gasten komen om vooral plezier te hebben ziet het er aan de voorkant allemaal mooi uit. Maar achter de schermen moet er keihard worden gewerkt. Altijd bezig zijn met vernieuwen, risico's nemen, investeren en meegaan met de trends die er in de omgeving plaatsvinden. Maar daarnaast een gezinsleven, kinderen opvoeden en proberen een sociaal leven te onderhouden. Daar past alleen maar diep respect voor, ze zijn voor mij een groot voorbeeld.
Naast de gevolgde danslessen bij Schröder heb ik er ook jaren achter de bar gestaan. Ik heb de tijden meegemaakt dat de kleine zaal (ZigZag) na de vrijdagse lessen stampvol stond met leerlingen die er een complete uitgaansavond van maakten. Maar ook bij de gala's en afdansavonden draaide ik mijn bardiensten. Toen was ik mij nog niet bewust dat ik ooit zelf ondernemer zou worden. Dat gebeurde pas enkele jaren geleden. Hoewel mijn ondernemersvorm niet te vergelijken is met Schröder heb ik wel heel veel geleerd. Hard werken en jezelf soms wegcijferen bijvoorbeeld. Leerlingen van Schröder hebben er natuurlijk geen boodschap aan als je het te druk hebt of je voelt je niet zo lekker. Gewoon aan de slag, je goede kleding aantrekken en met een brede lach en swingend lijf de passen geduldig uitleggen. En na afloop die stille leerling even vragen of er wat mis is. Want ja, dat komt er ook bij. Je bent niet alleen leraar en gastheer, maar je bent voor sommige ook een vaste waarde en een luisterend oor. Ook mijn opdrachtgevers hebben er natuurlijk geen boodschap aan wat er met mij persoonlijk aan de hand is. Zij betalen mij om een dienst te verlenen van goede kwaliteit. En als ik het dan een beetje te druk heb, dan moet ik niet zeuren. Blij zijn met mijn opdrachten en gewoon met een brede lach aan de slag.
Schröder blijft zich maar ontwikkelen, ook dat heb ik er geleerd. Er wordt continu geïnvesteerd in de zaal, het product en de kennis. Juist in goede tijden moet je niet stil staan. Er staat aan de Haarlemse Raamsingel een zaal die zijn weerga in de regio niet kent. Er is geen horecabedrijf in Haarlem met een mooiere geluids- en lichtinstallatie dan de danszaal. Ik heb geen bedrijfspand en geen inventaris, maar ook ik moet mijzelf blijven ontwikkelen. Trends in het communicatievak blijven volgen. Kennis op blijven doen, relaties aangaan en scherp blijven op de kwaliteit die ik lever.
Ik heb niet alleen veel geleerd van het bedrijf Schröder en de familie Schreuder. Wat misschien nog veel belangrijker is dat ik veel heb ervaren. Ik heb heel veel steun en vriendschap ervaren van Wim, Jacqueline, Jeroen en Steven. Ik heb gezien dat, naast alle drukte en verantwoordelijkheden voor het bedrijf, het gezin en de mensen om je heen de belangrijkste succesfactoren zijn. Het succes van Opmeer PR & Communicatie is niet het succes van Herman Opmeer. Doordat ik mensen om mij heen heb die belangrijk voor mij zijn en die mij steunen en helpen, kan ik bogen op een prachtige klantenkring. Ik sta daarom ook zaterdag met een brede grijns achter de bar in mijn oude rol. Want onbewust is in dat mooie Haarlemse bedrijf de ondernemer in mijzelf opgestaan.
Graag uw reactie hierop. Met vriendelijke groeten van een dochter wier ouders heel wat jaren gedanst hebben bij Schöder. Hoop dat ze nu samen ook in de hemel mogen dansen.