Het zal absoluut opgaan voor een deel van die hele grote groep. Het zal ook kloppen voor de onderkant van de markt waar bedrijven als Uber en Deliveroo constructies aanbieden tegen tarieven die niet passen in ons land. Het zijn ook geen ondernemers en ze hebben ook geen enkele intentie om te ondernemen. Maar als ik naar mijn eigen bedrijf kijk, Opmeer PR & Communicatie, dan zie ik mijzelf echt niet als een profiteur en ondermijner van het sociale stelsel. Maar oordeelt u zelf.

Ik heb vorig jaar € 45.000 aan inkomstenbelasting en premie zorgverzekeringswet afgedragen. Ik heb bijna € 4000 voor mijn premie arbeidsongeschiktheid betaald en nog € 720 voor ondernemersverzekeringen. Met het financieel steunen van een aantal stichtingen en sportverenigingen draag ik mijn steentje bij aan het maatschappelijke leven in Haarlem naast mijn onbezoldigde bestuursfuncties waar ik veel tijd in steek.

Ik krijg uiteraard alleen betaald voor de uren die ik daadwerkelijk werk voor een opdrachtgever. Gelukkig tegen een uitstekend tarief. Ziekte, vakanties, pauzes, reisuren en –kosten worden terecht niet vergoed. Mijn interim opdrachten zijn doorgaans periodes van 3 tot 6 maanden zodat ik altijd alert moet zijn om op tijd een nieuwe opdracht binnen te krijgen. Regelmatig komen projecten stil te liggen of stoppen vroegtijdig zodat het aantal uren dat ik kan werken en factureren ver achter blijft dan verwacht. Alle uren die ik besteed aan mijn eigen bedrijf zoals administratie, acquisitie, netwerk, onderhoud website, etc. zijn onbetaald. Mocht het niet goed gaan dan kan ik niet terugvallen op WW, wat overigens deels terecht is omdat ik daar nu geen premie over betaal. Dat ik tijdens mijn periode in loondienst, zo'n 28 jaar, samen met mijn werkgevers wel de potjes heb gevuld doet niet ter zake. De bijstand is het enige vangnet, buiten mijn arbeidsongeschiktheidsverzekering en gespaard pensioen. Maar via mijn betaalde inkomstenbelasting zal ook een deel van de bijstandspot worden gevuld.

Maar de stap naar het ondernemerschap als éénmanszaak is een bewuste keuze geweest waar ik nog steeds heel gelukkig mee ben. Ondanks alle onzekerheid, het harde werken en de serieuze bedreiging die mij nu boven mijn hoofd hangt. Onder aanvoering van de vakbonden en linkse partijen worden alle éénmanszaken over één kam geschoren. De communicatieadviseur, de MKB'er zonder personeel, de bezorger van Deliveroo, de huisvader die 2 dagen per week 2 uur per dag werkt, de buurvrouw met haar webshop in armbandjes, de loodgieter, de freelance journalist, de bloemenman op de hoek, de gepensioneerde ambtenaar die af en toe advies geeft. Of zij nu in hun levensonderhoud moeten voorzien of min of meer als hobby nog een onderneming runnen voor een paar uur in de week, het maakt niet uit. De lobby wil al deze ondernemers weer in een keurslijf stoppen met een arbeidscontract. Gevolg kan zijn dat opdrachtgevers huiverig worden om zelfstandig ondernemers een opdracht te geven waardoor alle flexibiliteit uit de arbeidsmarkt wordt verbannen met alle gevolgen voor de economie.